Dit is een fragment uit Koester het kind in jezelf (6e druk). Klik hier om direct te bestellen!
Net als bij de andere kinderen probeert Miriam te begrijpen wat er aan de hand is. Laura weert echter alle toenadering af en laat zich niet troosten of kalmeren. Integendeel, hoe meer Miriam haar best doet, hoe harder Laura gaat huilen. Er is iets in dat krijsen dat Miriam tegen gaat staan. Het lijkt een mengsel van verdriet en woede, ongeremd, ongecontroleerd en onbeïnvloedbaar. Miriam wordt ongeduldig, het gebrul wordt onverdraaglijk voor haar. Ze moet dat kleine schreeuwertje toch stil kunnen krijgen? Maar hoe?
‘Hou je kop anders stop ik je in de kast!’
Het krijsen van Laura wordt nog harder en scheller. Miriam voelt dat ze een intense hekel heeft aan dat blèrende kopje. Woede golft in haar omhoog, dat kleine kreng moet onmiddellijk ophouden met huilen. Ze vecht tegen gevoelens die haar dreigen te overspoelen: van de geduldige en begripvolle Miriam is zo weinig meer over. Terwijl Laura uit alle macht doorgilt voelt Miriam zich ongekend driftig worden. Een sterke drang komt in haar op om Laura uit de groep te zetten. Dan kan ze zich nog net weerhouden om haar toe te schreeuwen: ‘Nou hou je je kop anders stop ik je in de kast!’
Huilbui
Als zij ’s avonds thuis is houdt het voorval met Laura haar nog sterk bezig. (…). Ze krijgt een onbedaarlijke huilbui. Terwijl ze lekker aangekropen tegen haar vriend kan uithuilen komen er herinneringen uit haar vroegere jeugd naar boven. Haar moeder die overigens heel lief en geduldig met haar omging had veel last van migraine en kon helemaal niet tegen huilende kinderen. Later vertelde ze dat Miriam als peuter nogal veel huilde. Miriam had dat altijd voor kennisgeving aangenomen, maar nu realiseert zij zich ineens hoe allesoverheersend het gebod was om niet hard te huilen waar moeder bij was. Miriam voelt nu, het lijkt wel voor het eerst, hoe ze zich als klein kind heeft moeten inhouden als ze boos of verdrietig was, anders zou moeder haar niet meer lief vinden. De onbedaarlijke huilbui van nu heeft te maken met het krijsen wat ze toen uit alle macht heeft tegen moeten houden. (…) Wat ze toen werkelijk gevoeld heeft was diep in haar weggestopt en de kleine Laura heeft het omhooggehaald.
Liefdevol leidinggeven
Benieuwd hoe dit afloopt en hoe je als pedagogisch medewerker kunt omgaan met ‘negatieve gevoelens’? Het boek Koester het kind in jezelf helpt. Dit is een handleiding op basis van Transactionele Analyse (TA, positief over jezelf) denken voor werkers in de kinderopvang die beseffen dat je kinderen pas respectvol kunt opvoeden als je liefdevol leiding geeft aan het kind in jezelf. Een van de auteurs is Theo van der Heijden. Hij werkte meer dan 20 jaar met vrouwen en mannen die als opvoeder (leid(st)ers en directies) in de kinderopvang werkzaam zijn/waren.
Klik hier om Koester het kind in jezelf direct te bestellen!
